Değerlendirme: Yeni Zelanda & Fiji

Yeni Zelanda
Küçüklüğümde, ileriki yaşlarda bir yerlere göç edeceksem o göç edilecek ülkenin Yeni Zelanda olmasını tercih etmiştim hep. TV'de her gün Yeni Zelanda görmüşlüğüm, kitaplarda okumuşluğum da yoktu. Ama, kaynağı neredendir bilinmez / bilmem, içimde öyle bir hissiyat zuhur ederdi. Gidip görünce, diyorum ki: "haklıymışım, dünyanın en yaşanası -uygar- ülkesi Yeni Zelanda'dır, bir şekilde göç edesi olanlar varsa mesafeyi dert etmeyip buraya gitmelidir."
Avustralya'ya da benzer methiyeler düzdüğümün bilincindeyim. Normaldir, çünkü iki ülkenin yaşam tarzı açısından birbirinden hiçbir farkı pek yok. Y. Zelanda'nın artıları ise şunlar:

* Avustralya gibi -gereksiz yere- büyük değil.
* Doğal güzelliği (özellikle gidemediğim Güney Adası'nı öve öve bitirememişlerdi - Yüzüklerin Efendisi'ndeki doğa manzaralarını anımsayınız) Avustralya'nın toz topraktan ibaret ıssız çölleriyle mukayese kabul etmez.
* Aussie'ler (=Avustralyalı'lar) , ülkenin doğal sahipleri aborjinleri toplumdan soyutlamışken, kiwiler (=Y. Zelandalı'lar) kendi yerlileri olan maorileri yerlere göklere sığdıramıyorlar, onlarla barışık ve kaynaşık halde yaşayıp gidiyorlar.
Özet: Dünyanın en yaşanası ülkesi...
(****½)

Fiji
Fiji'yi görmek gerçekten çok tehlikeli. Bembeyaz kumsallarını, bilimum egzotik ada filmlerine evsahipliği yapan adalarını, kıyıdan 50m ileride bulunan akvaryum tadındaki mercan kayalıklarını, tüm yıl 30ºC civarında dolaşan ideal havasını, vur patlasın çal oynasın mutlu mesut yaşayan - bula'sını eksik etmeyen güzel insanını gördükten sonra insan her an "yahu, dünyadaki cennet burada, NKA (normal koşullar altında) topu topu 70-80 sene yaşayıp gideceksek trafiktir, iştir, strestir, ben oralarda ne diye harap ediyorum kendimi, ben en iyisi kavamı yudumlayıp şu palmiye altında uyumaya devam edeyim" diyebilir, hayatı sorgulayıp orada çakılıp kalabilir. Gerçi, kulağa da pek tehlikeli bir düşünceymiş gibi gelmiyor sanki...
Özet: Ölümden sonra cennete gidebileceksek, bana Fiji kadar bir yer yeter, ötesini istemem.
(*****)

RÖPORTAJ: Yapılacak geziler için ideal bir kaynak özelliğini taşıyan Gezi Yorumları sitesinin "Yoldan Çıkanlar" bölümünde bir yazım yayımlandı. Merak edenler şöyle buyursun:
Yoldan Çıkanlar - Cüneyt Güven



İzmir

Yeni Zellanda - Özet

Kiwi: Yeni Zellanda'lılar kendilerine Kiwi diyor. Ulusal hayvan Kiwi adı verilen uçmaz bir kuş, ulusal meyve de bildiğimiz Kiwi. Genelde, Avustralya'yla bitmek bilmez bir rekabet var. Dolayısıyla, "Avustralya’lılar kendilerine Aussie diyor, kanguru ve koala gibi simgesel hayvan da edinmişler, bizim neyimiz eksik, biz de birşeyler bulalım" diyerek zorlama bir türetmeyle altma kalınmamaya çalışılmış sanki. Auckland'da bir T-Shirt'te "İki takım tutuyorum: Birincisi: Yeni Zellanda. İkincisi: Avustralya'yla oynayan her takım" yazıyordu. Her ne kadar farklı görünmeye çalışsalar da, aslına bakılırsa, Avustralya'yla Yeni Zellanda arasında çok bir fark yok. Cadde ve mekan isimleri aynı (19. yüzyıl sonu ve 20. yüzyıl başındaki İngiliz kral ve kraliçeleri -Victoria, Edward, vb- ), şehir düzeni aynı, satılan ürünler hatta fiyatları aynı... Ancak, doğal güzelliğinin avantajıyla Yeni Zellanda'nın favorim olduğunu belirtmek isterim.
Maori: Yerel halk Maori'ler ülkenin her yerinde görülebiliyor. Alkollü şekilde gezen, toplumla kaynaşamamış Avustralya yerlisi Aborjin'lerin aksine, Maori'ler Yeni Zellanda'da hayata entegre olmuşlar, minimum problemle yaşıyorlar. Enteresan ve canlı bir kültürleri var. Dil çıkarmayı, yüz dahil olmak üzere her taraflarına dövme yaptırmayı, alın ve burunları değdirmek suretiyle selamlaşmayı pek seviyorlar. Her ne kadar hepsi İngilizce konuşsa da, Maorice İngilizce'yle beraber resmi dil ilan edilmiş, her resmi noktada kullanılıyor. Meşhur haka danslarına denk gelmedim, ancak dans şöyle bir şey: (Haka dansı)
ANZAC: Bizim için de büyük önem taşıyan Çanakkale Savaşları hem Avustralyalılar hem de Yeni Zellandalılar için bir mihenk taşı. Daha öncesinde İngiliz egemenliğinde yaşayan dünyanın her tarafından göçmüş insanlar grubuyken, bu savaş sayesinde kenetlenmişler ve bir ulus formuna geçmişler. Her iki ülkenin de çeşitli noktalarında ANZAC'larla ilgili anıtlar, yapılar görmek mümkün. Ancak, bu savaş yüzünden Türkler'lere karşı hiçbir düşmanca duygu beslemiyorlar, bilakis her durumda Türklerden ve savaş sırasında gösterdiğimiz onurlu mücadeleden saygıyla bahsediyorlar
Türkiye'den göç etme yolları: Avustralya kadar kolay değil. Türkiye'den göçmenlik için başvurup gelmek oldukça güç. Yeni Zellanda'daki Türkler öğrenci vizesiyle okumaya gelip, buradayken oturma izni almışlar. Vatandaşlık için Yeni Zellanda'da 5 sene oturmuş olmak gerekiyor.
İnsan-Yemek-Altyapı-Ulaşım-Trafik-Düzen: Bkz. Avustralya

Auckland - Yeni Zellanda

Yağmurlu Auckland

Melbourne'den sonra, Auckland'da da Türk misafirperverliğinden mahrum kalmadım. Türkiye'den arkadaşım Hakan'ın kardeşi Mehmet ve ev arkadaşı Ejder -eksik olmasınlar- 3 gün boyunca beni evlerinde ağırladılar, gezdirdiler tozdurdular.
İlk gün, Mehmet ile Mt Eden'a çıkıp Auckland'a tepeden baktıktan sonra Mission Bay, St Heliers, Takapuna Beach gibi sahil bölgelerini gezdik. Sıcak bir Pazar günü olması sebebiyle cıvıl cıvıllığı tahmin edebilirsiniz. Sonrasında, sıcak bir dost meclisinde gün tamamlandı.
İkinci gün -gün yüzme günüdür- diyerek soğumaya yüz tutan havaya aldırmadan Ejder'le Piha Beach'a attık kendimizi. Ancak devasa dalgaları ve çivi gibi denizi görünce havaya aldırmaya karar verip komşu plaj Karekare Beach'e geçtik. (The Piano filminin çekildiği kumsal) Farklı olan bir şey yoktu, ama dönüş yoktu artık. Soğuğa göğüs gerildi, 2 m'lik dalgaların içinde bata çıka ilerlenildi ve o denize girildi.
Üçüncü gün, şehrin eşsiz zenginlikteki müzesini gezdim, buraya Rainy (Yağmurlu) Auckland denmesini kara çıkartmayacak şekilde bastıran yağmur altında şehir merkezinde dolandım.




Auckland - Yeni Zellanda

Yüzüklerin Efendisi - Özel

Yüzüklerin Efendisi bilindiği üzere tamamen Yeni Zellanda'da çekildi. Her ne kadar şu anda filmin çekildiği yerlerde Yüzüklerin Efendisi'yle ilgili bir ibare görünmese de aradım, taradım, buldum. Mordor Diyarı'ndan, Rohan Ülkesi'nden görüntüler aşağıda...




Auckland - Yeni Zellanda

Rüzgarlı Wellington

Öncelikle şunu belirtmeli: Türkiye'de kış olduğunda Avustralya'da ve Yeni Zellanda'da yaz olduğu bir yalan. Ülkemizde yaz-kış döngü içerisindeyken, buralar kışın çeşitli versiyonları içinde dönüp durmakta. Wellington Havaalanı'na gecenin köründe indiğimde şöyle bir gazeteciye göz atayım dedim. Bismillah, sevimsiz haberlerle karşılaştım. Gazetelerde sürmanşet: "Son 90 yılın en soğuk yazı. Dün Wellington'da en yüksek sıcaklık 14ºC oldu." (Bizdeki Temmuz başına tekabül eden bir vakit.) Ama, keşke bunla kalsaydı. Sonradan öğrendim (ve pratikte de vakıf oldum ki) delicesine rüzgar da yaparmış buralar. Kiwiler boşuna buraya Windy (Rüzgarlı) Wellington dememişler.
Havadan sudan bahsettikten sonra şehrin coğrafi ve sosyo-ekonomik özelliklerine değinmeli. Bir şehir düşünün ki yemyeşil dağlarla masmavi deniz arasına kurulmuş olsun, evler tek katlı sevimli bir halde bu yeşilliğin içine serpiştirilsin, şehir planlaması yeni bir şehir olması sayesinde gayet nizami olsun, eğlence ve gece hayatı mükemmel olsun, altyapısı ve trafiği problemsiz olsun ve bunca artısına rağmen yalnızca 300.000 kişi yaşasın, huzur ve saadet tavanda olsun. İşte oranın adı Wellington. Rüzgarı ve garip havası mı? O da gülün dikeni.
(Turistik özellikler taşıyan gezilesi yerler: Te Papa (Maorice "Evimiz") Müzesi, Botanic Gardens (ve buraya çıkan kırmızı tramvay), Beehive ve Parlamento, Frank Kitts Park)





Auckland - Yeni Zellanda